W ramach projektu pt. „Usprawnieni Przyjaźnią, Przyrodą Zachwyceni” Fundacja „Oikonomos” wraz z Domem Pomocy Społecznej w Białymstoku zorganizowała dwa wyjazdy edukacyjno-integracyjne: w dniu 10.06.2009 (wspólnie ze Szkolnym Kołem Wolontariatu VIII LO) do Białowieży oraz w dniu 14.07.2009 (wspólnie z wolontariuszami Fundacji) do Drohiczyna. Wyjazdy były dofinansowane przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Działalności Muzycznej oraz Urząd Miasta Białegostoku, a także środki własne Fundacji „Oikonomos”.

Głównym naszym celem była integracja osób niepełnosprawnych z wolontariuszami poprzez uczestnictwo we wspólnej wycieczce, stwarzając tym samym osobom niepełnosprawnym możliwości podziwiania walorów turystycznych Podlasia, zwiedzenia ciekawych miejsc i spędzenia czasu w atrakcyjny, a jednocześnie pożyteczny sposób.





Podczas wyjazdu do Białowieży wspólnie uczestniczyliśmy w zajęciach edukacyjnych w Muzeum Przyrodniczo-Leśnym Białowieskiego Parku Narodowego, co było niesamowitą przygodą - podróżą do świata roślin i zwierząt Białowieskiej Puszczy. Tu, dzięki profesjonalizmowi pracowników i niezwykle ciepłemu przyjęciu otrzymaliśmy ogromną dawkę wiedzy, podziwiając zgromadzone eksponaty, nasłuchując odgłosów zwierząt, w szczególności przepięknych śpiewów ptaków i odgadując różne zagadki przyrodniczej. Oglądając eksponaty, mogąc je dotknąć, niejednokrotnie usłyszeć nagrane odgłosy osoby niepełnosprawne z dużym zainteresowaniem zadawały wiele pytań przewodnikom. Aktywnie uczestniczyły one w przeprowadzonych zajęciach edukacyjnych i zadawali oni wiele pytań przewodnikom, głownie dotyczących zwierząt, sposobu odżywiania, ich ulubionych pokarmów, i tym podobnych.

Następnie zwiedziliśmy zabytkową cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja w Białowieży, po której oprowadził nas ksiądz proboszcz tamtejszej parafii, przybliżając nam historię parafii, świątyni i cennych, unikatowych ikon oraz jedynego w Polsce ceramicznego ikonostasu. Tuż po obiedzie w pobliskiej Restauracji Pałacowej udaliśmy się do Rezerwatu Zwierząt, gdzie uczestnicy wyjazdu mogli obserwować żywe zwierzęta żyjące w stadach lub rodzinach. Ogromne zaciekawienie wzbudziła mama dzik sprawującą opiekę nad 12-sztukową gromadką maluchów. Uwagę grupy przyciągały zarówno wielkie osobniki, jak żubry, ale także małe ptaszki. Podczas spacerów osoby niepełnosprawne chętnie nawiązywały kontakt z młodzieżą, chętnie opowiadali o sobie i swoich sukcesach, przygodach, przyjaciołach, opiekunach.

14.07.2009 o godz. 8:00 rano wyjechaliśmy wspólnie do Drohiczyna, gdzie zwiedziliśmy, pod kierownictwem przewodnika, zabytkowe kościoły i cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy i poznaliśmy historię miasta oraz podziwialiśmy przepiękne widoki z Góry Zamkowej na rozciągającą się dolinę rzeki Bug. Zobaczyliśmy granicę między województwami podlaskim i mazowieckim, po czym udaliśmy na św. Górę Grabarkę, gdzie w ciszy i powadze Świętej Góry poznaliśmy historię tego historię miejsca, historię Monasteru Św. Św. Marii i Marty, pokłoniliśmy się Cudotwornej kopii Watopedzkiej Ikony Matki Bożej, która przybyła tu z Św. Góry Atos w Grecji w 2004 roku. Jedna z sióstr opiekująca się naszą grupą podczas pobytu odpowiadała na pytania uczestników wyjazdu. Bez znaczenia na wyznanie czy też świadomość swojej religii każdy mógł poczuć niezwykłą łaskę płynącą z tego świętego miejsca.

Po cichej, indywidualnej modlitwie za nasze rodziny, bliskich i znajomych pojechaliśmy dalej, do ostatniego już miejsca w programie naszego wyjazdu, tj. do Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach k/Bielska. Tam czekał już na nas gospodarz, p. Doroteusz Fionik, który niezwykle barwnie opowiadał o zbiorach zawartych w jego muzeum, pokazywał eksponaty, podawał je każdemu z pensjonariuszy do ręki, aby łatwiej było im wyobrazić czasy, o których opowiadał i warunki, w jakich mieszkali nasi dziadkowie i pradziadkowie na ziemiach naszego województwa. Po minach i reakcji wszystkich uczestników wnioskujemy, że było to dla nich bardzo ciekawe doświadczenie. Kilkoro z nich widziało niektóre przedmioty codziennego użytku w swoich domach, domach dziadków wiele lat temu.

Obie wycieczki zakończyliśmy wspólnym ogniskiem wraz z pieczeniem kiełbasek, podczas, którego dźwiękom gitary towarzyszyły radosne śpiewy wszystkich uczestników wycieczki. Okazuje się, że znamy te same piosenki biesiadne, słuchamy takiej samej muzyki i razem potrafimy się fajnie bawić. Osoby niepełnosprawne chętnie nawiązywały kontakt z młodymi wolontariuszami, a wspólne ognisko dało wiele okazji do wspólnych rozmów, żartów, pytań, itp. Nasz pobyt na łonie natury wykorzystaliśmy do ostatniej chwili…

Pensjonariusze DPSu są bardzo otwarci, chętni do kontaktu i wspólnych działań, bardzo entuzjastycznie podchodzą do każdego zadania i nowego wyzwania. Ale również dla młodych ludzi, którzy pojechali jako wolontariusze, było to również ogromne doświadczenie, dla niektórych to zupełnie pierwsze zetknięcie z podopiecznymi placówki opiekuńczej tego typu. Dopiero taki kontakt uświadamia młodzieży „zdrowej” jak wiele jest problemów, z jakimi borykają się ludzie niepełnosprawni. Wspólny wyjazd pokazał młodzieży, że warto łamać wszelkie bariery pomiędzy zdrowymi a chorymi, że trzeba być otwartym na innych. Młodzi wolontariusze deklarowali swoje zaangażowanie w kolejne inicjatywy podejmowane na rzecz osób niepełnosprawnych. Poprzez wyciąganie pomocnej dłoni w kierunku niepełnosprawnych młodzież „zdrowa” może sprawdzić się na wielu płaszczyznach. To od osób niepełnosprawnych uczyliśmy się szczerej dziecięcej radości z drobnych, ale jakże ważnych rzeczy, takich jak chociażby serdeczny uścisk dłoni, życzliwe spojrzenie innych, uśmiech oraz każdy inny bezinteresowny gest.

Takie działanie – bezpośredni kontakt – najbardziej zwiększa świadomość „zdrowej” młodzieży co do problemów ludzi niepełnosprawnych, pomaga w otwarciu się na nich, aby w przyszłości móc nie tylko im pomagać, ale i z nimi współpracować. Liczymy, iż dzięki realizacji tego projektu zainspirowaliśmy środowisko młodzieży do podejmowania różnorakich inicjatyw na rzecz ludzi niepełnosprawnych.